03/12/2017

Zwracamy uwagę na zmianę godzin Mszy św. w tygodniu: od poniedziałku do soboty: 6.00, 7.00 oraz 18.00. Nie ma Mszy św. o 6.30 ani o 18.30.

Pierwsze piątki miesiąca:
Msze święte: 6:30, 7:00, 17:00 (dla dzieci), 18:30, 19:30 (Wieczernik, kościół dolny)
Spowiedź święta:
– dla dzieci: czwartek przed I piątkiem w godz. 17:30 – 18:30.
– dla młodzieży i dorosłych: piątek w godz.
16:00 – 18:00 i podczas Mszy świętych.

Nabożeństwa w miesiącu:
I niedziela miesiąca: wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu na zakończenie każdej Mszy świętej
I wtorek miesiąca: Msza św., modlitwy, błogosławieństwo i uczczenie relikwii św. Joanny Beretta Molla o 18:30
Każda środa: Litania do św. Józefa Oblubieńca NMP na Mszy świętej o 6:30 oraz nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy po Mszy świętej o 18:30
Czwartek przed I piątkiem: Godzina Święta o godz. 18:00.
I piątek miesiąca: Litania do NSPJ po Mszy świętej o godz. 6:30 oraz 7:30, a także nabożeństwo do NSPJ o godz. 18:00 a po nim Msza św. pierwszopiątkowa
I sobota miesiąca: Msza święta ku czci Niepokalanego Serca NMP o godz. 6:30

Czytania na wtorek, 31 stycznia 2023

Wtorek IV tygodnia okresu zwykłego(Hbr 12, 1-4)Bracia: Mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, zrzuciwszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy na tronie Boga. Zważcie więc na Tego, który ze strony grzeszników tak wielką wycierpiał wrogość wobec siebie, abyście nie ustawali, załamani na duchu. Jeszcze nie opieraliście się aż do krwi, walcząc przeciw grzechowi.(Ps 22 (21), 26b-27. 28 i 30ab. 30c-32)REFREN: Chwalić Cię będą, którzy Cię szukająWypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga.Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:"Serca wasze niech żyją na wieki".Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi,oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie.Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi,przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.Moja dusza będzie żyła dla Niego,potomstwo moje Jemu będzie służyć,przyszłym pokoleniom o Panu opowie.I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi,który się narodzi:"Pan to uczynił".(Mt 8, 17)Jezus wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze choroby.(Mk 5, 21-43)Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg jeziora Genezaret, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: "Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła". Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał. A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele wycierpiała od różnych lekarzy i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. Posłyszała o Jezusie, więc weszła z tyłu między tłum i dotknęła się Jego płaszcza. Mówiła bowiem: "Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa". Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w swym ciele, że jest uleczona z dolegliwości. A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: "Kto dotknął mojego płaszcza?" Odpowiedzieli Mu uczniowie: "Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto Mnie dotknął". On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta podeszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, padła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: "Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź wolna od swej dolegliwości". Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: "Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?" Lecz Jezus, słysząc, co mówiono, rzekł do przełożonego synagogi: "Nie bój się, wierz tylko!" I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Widząc zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących, wszedł i rzekł do nich: "Czemu podnosicie wrzawę i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi". I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: "Talitha kum", to znaczy: "Dziewczynko, mówię ci, wstań!" Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym się nie… [...]

Rozważanie na wtorek, 31 stycznia 2023

Św. Agata żyła w latach 225 lub 235; 251 na Sycylii. Wychowywała się w rodzinie pogańskiej, ale zetknąwszy się z chrześcijanami, przyjęła Chrystusa i postanowiła żyć w dziewiczej czystości dla królestwa Bożego. Należała do znamienitego rodu i odznaczała się niezwykłą urodą, odrzuciła jednak wszelkie propozycje małżeństwa (m.in. ze strony rzymskiego namiestnika Sycylii). W czasie prześladowań za cesarza Decjusza została aresztowana i poddana okrutnym torturom, w wyniku których zmarła w więzieniu. Agata doznawała wielkiej czci w Kościele rzymskim, czego znakiem jest umieszczenie jej imienia w Kanonie rzymskim oraz wybudowanie w Rzymie, w pierwszym tysiącleciu, aż trzech kościołów jej poświęconych. Ks. Maciej Zachara MIC, "Oremus"; luty 2007, s. 25 [...]